Düzce Cam San. ve Tic. A.Ş. işçileri bugün grevlerinin 13 gününde fabrika önünde direnmeye devam ediyor. 2016 senesinden beri Kristal-İş Sendikası’nın örgütlenme faaliyetlerinin sürdürdüğü fabrikada 2019 senesinde yetki belgesi alınmasına rağmen işveren toplu iş sözleşmesi için masaya oturmadı. 3 senedir yaklaşık 85 işçiyi işten attı. İşçiler bunun üzerine 26 Temmuz’da greve çıktı. Fabrika önünde direnen işçilerden Ersin Resuloğlu ile süreci konuştuk.
İşyerine girdiğiniz günden itibaren yaşadığınız sendikal örgütlenme sürecini anlatabilir misiniz?
İşveren tarafından sendikalı görülen bütün arkadaşlarımız baskı ile ya da farklı bahanelerle işten atıldı. Ben 1.5 senedir Düzce Cam bünyesinde çalışıyorum. Sonrasında temsilci de oldum. 9 Mayıs 2019 tarihinde temsilci kağıtlarımız ulaştı. 10 Mayıs 2019 günü gece 12 vardiyasından çıktıktan sonra, hiçbir gerekçe sunmayarak biz seninle çalışmıyoruz artık diyerek işten çıkarttılar. Ben de, beni temsilci olduğum için işten attınız yani nedenini biliyorum, dedim. Ancak onlar inkar ettiler. Akabinde 1.5 senedir 2-3 kişi şeklinde işten atmaya devam ettiler. Son olarak da farklı bahaneler bularak yine sendikal davalar yüzünden işten arkadaşlarımızı attılar. Biz sendikalı olarak o fabrikada çalışmak istiyoruz, onun haricinde başka bir derdimiz yok. Ancak davamızdan da vazgeçmeyeceğiz.
Çalışma koşullarınızdan bahsedebilir misiniz?
Ben fırın bölümünde asgari ücretle çalışıyordum. 7-8 senelik çalışan arkadaşlarımızda vardı ancak onlar da benden 100-200 lira fazla alıyordu. Mesaiye kaldığımızda paralarımızı genelde yatırıyorlardı ancak bazı zamanlarda yanlışlık yaptık vs. diyerek 50-100 tl kesinti yapıyorlardı. İtiraz ettiğimizde ise bazen geri alabiliyorduk. Yemek konusunda pek memnun değildik. Bir kere yemeğin içinden bulaşık teli çıktı. Bize, dua edin araba çıkmadı, tarzında cümleler kurdular. Servisler ise az sayıdaydı ve çok kişiyi taşımaya çalışıyordu. Bir keresinde jandarma tarafından cezada yediler.
Patron ne gibi baskı araçları kullanıyor?
Mesaiye zorlama, e-devlet şifresini isteme, insanları istemediği insanlarla farklı bölümlerde çalıştırılma veya farklı bahanelerle sürekli olarak işten atma tehdidi yapmak gibi araçlar kullanıyordu. Bizzat bende bu tehdidi aldım ancak hiçbir zaman bu davadan dönmedim, dönmeyeceğim de.
Düzce Cam’da kaç kişi çalışıyor? Şu an içeride durum ne?
İçeride beyaz yakası, taşeronu dahil 400-500 kişi çalışıyor. İşten atılmaların üzerine taşeron olarak işçi almaya devam ediyorlar. Şu an üretim devam ediyor. Duyduğumuz kadarıyla bölümlerde normalde 3-4 kişi olması gerekirken 1 kişi,2 kişi çalışıyormuş. Sıkıntılar var. Ayrıca içerideki insanlara baskı kurarak ve yıllık izinleri iptal ederek çalışmaya devam ediyorlar.
Greve çıkma kararını nasıl aldınız?
İlk başta işveren ile sendika başkanı bir arabuluculuk görüşmesi gerçekleştirdi. Akabinde işveren tarafı anlaşamadı ve farklı bahanelerle sendikayı istemediğini belirtti. Sonrasında da grev kararı alındı.
İşveren ile sonrasında bir diyalog zemini oluştu mu?
Hayır.
Süreci nasıl devam ettirmeyi düşünüyorsunuz?
Biz davamızdan dönmeyi düşünmüyoruz. Bir yandan Ekim/Kasım aylarında işe iade davalarımız başlayacak. Karşı taraf bizi suçlu göstermek için elinden geleni yapacak ama biz işimizi almak için mücadeleyi bırakmayacağız. Sendikalı olarak çalışmak istiyoruz, hakkımız neyse öyle çalışmak istiyoruz.
Eklemek istediğiniz başka bir şey var mı?
Yanımızda olan tüm dava arkadaşlarımızı yarın saat 13:00’da fabrika önünde ailelerimizle yapacağımız basın açıklamasına davet ediyoruz. İmkânı olanlar bizi yalnız bırakmasın.