Aydın Söke’de bulunan Uçak Tekstil fabrikasında çalışan Halime Ulutaş işyerindeki kötü çalışma koşullarına ve düşük ücretlere karşı geldiği için işten çıkartıldı. DİSK Tekstil İşçileri Sendikası’na üye olan Ulutaş, Uçak Tekstil Yönetim Kurulu’nun anayasaya aykırı bir şekilde aldığı “Sendikalı kim varsa işten çıkartılacak, gerekirse fabrika 3 ay kapatılacak ama sendika bu fabrikaya sokulmayacak” kararı üzerine işten atıldı. Sibaş’taki sendikalaşma ve direniş sürecinden tanıdığımız Halime Ulutaş, Uçak Tekstil’deki çalışma koşullarını ve işten atılma sürecini anlattı.
1-Öncelikle ne zamandır Uçak Tekstil’de çalışıyordun ve Uçak Tekstil’de çalışma koşulları nasıldı?
11 Aralık 2019 yılında Uçak Tekstil fabrikasına iplik eğirme operatörü olarak girdim. Yaklaşık 3 yıldır orda çalışmaktaydım. Benim işe ilk başladığım dönem henüz pandemi patlak vermemişti o yüzden çalışma koşulları değil ama maaş asgari ücrete göre daha iyiydi. Tabi bu da yaptığımız işin zorluğundan kaynaklanıyordu. Asgari ücrete hiçbir işçi orada uzun süre çalışamaz. Arada mesai yapıyorduk. 3 vardiya olarak çalışıyorduk. Her hafta vardiya değişiyordu. Ben ve bir kaç arkadaşım ulaşım konusunda sıkıntı çekiyorduk çünkü köylere servis yoktu ve kendi aracımızla gelmek zorunda kalıyorduk ve yol ücreti bize aitti. Orada görev alan şef bize köylerden çalışan sayısı artarsa servis çıkacak dediği halde servis çıkmadı. Bu talebimizi sürekli dile getiriyorduk ama sonuç alamıyorduk. Pandemi öncesi akaryakıt fiyatları uygun olduğu için sıkıntı yaşamıyorduk. Ama pandemi başladıktan sonra kendi cebimizden gidiyordu. Bu yüzdende aldığımız maaş asgari ücretin altına düşemeye başladı. İşimiz zor olduğu için insanlar ile işe gelemiyordu, dinlenebilmek için rapor almak zorunda kalıyorlardı. Bu izinlerin önüne geçmek için fabrika yönetimi bir karar aldı. Eğer 30 gün boyunca devamsızlık yapılmazsa ayda 200 TL yemek fişi vermeye başladılar. Yıllık izinlere gelince fabrika yönetimi ne zaman isterse o zaman kullanıyorduk. Arada bazı nedenlerle fabrika kapandığında o günlere yıllık izinlerden düşülüyordu.
Yıllık izni istediğimiz zaman kullanmak için şef, ustabaşı ve amirlere tek tek gidip izin almamız gerekiyordu. Eğer verirlerse kendimizi şanslı hissediyorduk.
2-Uçak Tekstil’den işten atılma sürecini anlatabilir misin?
Pandemi sürecini bahane ederek ara zam yapılmadı. Servis taleplerimiz bahaneler ile geri çevrildi. Yemek fişlerine zam talebimiz dikkate alınmadı. Ben ve birkaç arkadaşım bu konudaki taleplerimizi ileten bir yazı yazdık ve diğer arkadaşlardan imza topladık. Tabi bu süreçten öncede sendikalaşmaya başladık. Ben zaten işe girdiğimden beri arkadaşlara işçilerin birlikte hareket etmesinin ne kadar önemli olduğunu sendikanın bizim için ne kadar yararlı olduğunu anlatıyordum. Sendika ile ilgili konuşmalarım da yönetim tarafından duyulmuş. İmza toplamamız da üstüne tuz biber oldu. İmza toplamaya başladıktan 1-2 saat sonra beni ve bir arkadaşımı müdür çağırdı. Odasında neden böyle bir girişimde bulunduğumuzu sordu. Bunun yanlış olduğunu ama taleplerimizi değerlendireceğini söyleyip bizi gönderdi. Birkaç gün sonra bu konu ile ilgili insan kaynakları beni ve diğer arkadaşımı ayrı ayrı sorguya aldı. Sendikalı olup olmadığımızı böyle bir girişimde bulunup bulunmadığımızı sordu. Ertesi gün yönetim kurulu toplantısı oldu ve orada bazı kararlar alınmış. Sendikalı kim varsa işten çıkartılacak, gerekirse fabrika 3 ay kapatılacak ama sendika bu fabrikaya sokulmayacak. Ustabaşı ve amirlere işçilere bu kararın iletilmesini söylemişler. Zaten ertesi gün beni müdür çağırdı ve Torbalı’da çalışan insan kaynakları ile birlikte işime son verdiklerini ama imzalarsam çıkış evraklarını beni mağdur etmeyeceklerini söylediler. Kısacası bana sus payı sundular, sessiz sedasız işten çıkmamı istediler. Onurlu bir işçi olarak onların teklifini reddettim.
3- 2019 yılında Söke’de bulunan Sibaş fabrikasında da sendikalı olduğunuz için işten atılmıştınız ve 220 gün direniş gerçekleştirdiniz. Direnişten sonraki süreçte neler yaşadın?
Daha öncede Sibaşta böyle bir süreç yaşadım ve Sibaş çalışanları su anda sendikalı. Orada yaptığımız büyük eylemde çok şey öğrendim. Birlikten kuvvet doğacağını ve patronların bilinçli işçi istemediğini öğrendim. Patronların bilmediği şey de işçiler bir kere direnişe geçti mi, nerde ne zaman ve hangi şartlarda olursa olsun asla pes etmeyecekleri.
4-İki işyerinde de sendikal örgütlenme ve yaşanan sömürü koşullarına karşı geldiğin için işten atıldın. Buradan başta Uçak Tekstil işçileri olmak üzere diğer işçilere neler söylemek istersin?
İşçiler artık gözünü açmalı. Patron ben diğerlerine göre çok veriyorum derse de inanmasınlar. Çünkü ne kadar çok veriyorsa kazancı çok çok çok fazla demektir. Kepçeyle kazanıp damla ile işçilere veriyor demek. İşçiler birlik olursa yenemeyecekleri patron, kazanamayacakları eylem yoktur. Birkaç kişinin ses çıkarması bile yemek fişlerine zam yapılmasına ve köylere servis çıkarılmasın yetti. Birlik olmak güçlü olmak demek.
5-Son olarak eklemek istediğin bir şey var mi?
Direnenler her zaman kazanmaz ama kazananlar her zaman direnenlerdir…
