Soma Holding tarafından Kasım 2014’te işten atılan ve tazminatlarını 5 senedir alamayan maden işçileri bugün saat Soma Kaymaklık Meydanı’nda buluştu. İşçiler, ailelerinin de katılımı ile Soma Türkiye Kömür İşletmeciliği’nin önüne yürüdü.
2014 yılında Soma Holding tarafından bir SMS ile işten çıkartılan 2831 maden işçisi hala tazminatını alamadı. 5 senedir tazminatlarını Soma Holding’in ve sarı sendika Türkiye Maden İş Sendikası’nın yalan ve oyalamaları sebebiyle alamayan maden işçileri, Soma’da geçen sene kurulan Bağımsız Maden İşçileri Sendikası’nın çağrısı ile bir araya geldi. Bugün Soma’da yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Maden işçileri önce Soma TKİ önünde güvenlik kalkanı ile karşılaştı ancak sonrasında basın açıklamalarını gerçekleştirdi. İşçiler tazminatlarını alabilmek için Soma’dan Ankara’ya yürümenin hazırlıklarına da başladı. TKİ’ye tazminatlarını almak için verdikleri dilekçeye yanıt alamazlarsa Ankara’ya yürüyecekler.
Maden işçilerinin basın açıklamasının tamamı şu şekilde;
BİR AVUÇ KÖMÜR İÇİN BİR ÖMÜR TÜKETTİK, HAKSIZLIĞA UĞRADIK SABIRLA BEKLEDİK, ARTIK YETER !
Bizler 13 Mayıs 2014’te yaşanan 301 kardeşimizin ölümüne yol açan maden katliamından şans eseri kurtulan maden işçileriyiz. Dişimizle, tırnağımızla, alın terimizle, canımızla, kanımızla büyüyen Soma Holding, Kasım 2014’te yıllarca süren emeğimizi, alınterimizi hiçe sayarak bir telefon mesajıyla 2831’imizi birden işten attı. İşten attıktan sonra 301 kardeşimizin ölümüne sebep olan, hapishanede yatan katliamın sorumlusu müdürlere, amirlere onbinlerce liralık maaşları tıkır tıkır ödenirken, bize verilecek paraları olmadığını söylediler.
Ölümlerin acısını ve kederini yaşarken patronlar bizi açlıkla terbiye etmeye çalıştı. İşten çıkarıldıktan sonra evimize ekmek götüremedik, icralar ve hacizlerle boğuştuk hepimiz. YIllar süren emeğinin karşılığı olan tazminatlarını alamadan hayatını kaybeden arkadaşlarımız oldu.
Ayrıca 2017-2018-2019 yıllarında Soma Holding’e bağlı Işıklar İşletmesi’nden de yüzlercemiz işten atıldı. Bizler de diğer arkadaşlarımız gibi aynı yolun mağdurları olduk.
Tazminatlarımızı almak için çalmadığımız kapı, görüşmediğimiz yetkili kalmadı. Kaç seçimde devletin en yetkili ağızlarından sözler verildi, vallahi denildi, billahi denildi … hiçbiri tutulmadı … Hepsi sırtımızı sıvazlayıp “gerekeni yapacağız” deyip, bizi oyaladı.
Haklarımızı korumak için kurulduğu söylenen, her ay maaşımızdan bir yevmiyemizi çalan, sözde işçi sendikası, ne ölen kardeşlerimizin hesabını sormak için, ne de bizlerin mağduriyetini gidermek için kılını kıpırdatmadılar. Bizi sürekli oyalayıp yalanlar söylediler. Patronlar her sıkıştığında onlara can simidi oldular.
Biz, “tazminatlarımız ödensin” diye çabalarken, Türkiye Maden-İş Sendikası patronla beraber Soma’da kurdukları rant tezgahı değişmesin diye, bir yandan da patrona daha fazla maden sahası verilsin diye imza topladı. Diğer yandan artık üyesi olmayan bizler adına hileli ve suç sayılan işlerine, tezgahlarına devam ettiler. Hiçbir yetkisi olmadığı halde bizim adımıza iki kere protokol yaptılar; “Patronlar tazminatlarınızı taksitle ödeyecek” diye. Yapılan protokolde göstermelik bir taksit ödedikten sonra yine bizi yüzüstü bıraktılar.
Dava açıp kazanan arkadaşlarımız tam da patronların ihtiyacı olduğu dönemde TMSF el koyduğu gerekçesiyle yaptıkları icra takiplerinden bir sonuç elde edemediler. TMSF’de bu tezgaha dahil oldu. Türkiye’nin en lüks yerlerinden birinde, en lüks gökdelenlerinden birine sahip olan Soma Holding’in plazasından sadece bir kaç katını satarak hepimizin tazminatlarını ödeyebilecek olmasına rağmen ,TMSF, patronlara kalkan olmayı tercih etmiştir.
Madenin gerçek sahibi, bizim gerçek patronumuz TKİ; bir yandan “Rödovans” diyerek “Hizmet Alım” diyerek sorumluktan kaçarken, diğer yandan Soma Kömürleri’nin doğmamış alacaklarını temlik alarak patrona can simidi olmaktan çekinmemiştir.
Yalanlara oyalamalara karnımız tok. Bizi beş yıl boyunca oyaladınız.
BİR YOLA ÇIKIYORUZ HAKKIMIZI ALMADAN GERİ DÖNMEYECEĞİZ. MADEN İŞÇİSİNİN EKMEĞİYLE, ALINTERİYLE, ÇOCUĞUNUN RIZKIYLA KİMSENİN OYNAMASINA İZİN VERMEYECEĞİZ.
ÇOLUĞUMUZLA, ÇOCUĞUMUZLA, SOMA’LILARLA, MADEN İŞÇİSİ KARDEŞLERİMİZLE BURADA MÜCADELE EDECEĞİZ. DERDİMİZİ BU SEFER DE BÖYLE ANLATACAĞIZ, SESİMİZİ DUYURACAĞIZ…
SONRA, “ÖLMEK VAR, DÖNMEK YOK” DİYEREK ADIM ADIM ANKARA’YA YÜRÜYECEĞİZ. TAZMİNATINI ALMAYAN, BİR MADENCİ KARDEŞİMİZ DAHİ KALMADAN, HAKKIMIZI ALMADAN DA DÖNMEYECEĞİZ.
