Pulver Kimya İşçisi
Pulver işçileri olarak herkesi sınıf dayanışmasına davet ediyoruz.
Bizlerin de gelir adaletsizliğinde yoksullaştırılan ve sömürülen her emekçi gibi dilimiz yandı ve yanmaya devam ediyor. Biz, işçiler olarak bir yol arayışına girdik. “Artık bu çıkmazdan nasıl çıkarız” diye düşünerek sendikanın kapısını çalmaya karar verdik ve araştırmalar yapmaya başladık. Anayasal hakkımız olduğu için sendikalı olmayı, örgütlenmeyi yasal, sorunsuz çözüm gibi gördük.
Fakat sendikalı olmak örgütlenmek patronların gözünde bir suç unsuru. Neden?
Sendikalı olduğumuz için 3 arkadaşımız işten atıldı. Devlet sendikalı çalışmanın suç olmadığını söylüyor. Peki o halde neden patronları destekliyor? Neden işçiye zulüm ediliyor?
Biz bu yola yapılan bu yanlışa “dur!” demek için, sınıf mücadelesi için, haklarımız için, yarınlar için çıktık. “Ölmek var, dönmek yok”, dedik…
Bize yapılan haksızlık ve yaptırımlar bizi daha çok birbirimize bağladı. Tek başımıza bir şey yapamayacağımızı düşünürken hep birlikte çok şey yapabileceğimizi gördük. Bunu şu şekilde ifade etmek istiyorum: Daha önce birçok gereksiz bahaneyle işten atılan arkadaşlarımız ve iş yerinde çalıştığı için sağlığından olan arkadaşlarımız oldu. İşveren olarak gördüğümüz patron hakkı, hukuku tanımadı. Bu arkadaşlarımıza sırtını döndü. Hiçbir şey olmamış gibi emekleri görülmeden bizi yok sayan patronlarımıza artık dur, demek ve gerçekten durdurmak istiyoruz. Biz işçiyiz ama hor görülmeye, aşağılanmaya gelmiyoruz her gün iş yerine! Sadece çalışarak hayatımızı devam ettirmek istiyoruz, ama böyle olmuyor. Biz de “bir şey yapmamız lazım” dedik ve örgütlendik.
Bugün gitgide nasıl güçleniyorsak yarın daha da güçlü olacağız, dedik.
Birlikte hareket etmek için çabaladık ve başardık. Derken yasaya bir baktık ki en iyi halükarda bile yine en az 5-10 sene daha patrona karşı dişimizi, yumruğumuzu sıkmamız gerekiyor. Ama bize “oran” dediler. Oranı tutturduk. Rıza, dediler… Biz sendikayı istiyoruz, dedik. Üye, dediler. Çoğumuz üyeyiz… Arkadaşlarımızı işten atarak bizi bölmeye çalıştıklarını gördük.
Sonrasında ise 6356 sayılı yasa ile tanıştık… 6356, işçi sınıfına tanınan yasa devlet destekli patron yasasıymış. Biz, bizim yasamız zannediyorduk.
Patron suç işliyor. Peki devlet her zaman “patronun hakkıdır” mı diyecek?..
Biz protesto, eylem, grev yapınca hemen damgalanıyoruz, suçlu muamelesi görüyoruz. Devlet sanki hırsız bizmişiz gibi davranıyor. Hak aramak ne zaman suç oldu?
Birçok şey öğreniyoruz mücadele ederken. Burası bir başlangıç… Bütün sınıf kardeşlerimize “umut, inanç!” diyoruz. Sömürüye son, diyoruz. Yaşasın Petrol -İş ve Pulver işçisi, diyoruz.
Pulver işçisi bu sınıf mücadelesine desteklerinizi bu onurlu mücadeleye herkesi dayanışmaya davet ediyor.
Umut-Sen’in çağrısıyla bir araya gelecek olan tüm işçi ve emekçileri 6 Kasım’da 6356 sayılı yasayı parçalamak için; el ele, omuz omuza İşçi Forumu’na bekliyoruz.
Gümbür gümbür geliyoruz ✌️✊
