Samsun’da bulunan ve Zafer Aral ve ailesine ait olan Samsun Yurt Savunma Sanayi Fabrikası’nda işçilerin iletişim hakkını kısıtlayan uygulamalar, fazla mesai dayatması ve yoğun mobbing yaşanıyor. Yıllık izin kullanıldığı için günde 12 saate çalışmaya zorlanan işçilerin, yıllardır herhangi bir sorun olmamasına karşı yaklaşık iki hafta önce “güvenlik” bahanesiyle iletişim hakları da elinden alındı. Sendikalaşma çabasının da işten atmalar ile engellendiği fabrikada yaşananları güvenlik sebebiyle adını vermek istemeyen bir işçi arkadaşımızla konuştuk.
Bize öncelikle çalıştığın fabrikadan bahsedebilir misin?
Samsun’da bulunan Yurt Savunma Sanayi ve Ticaret AŞ ‘de çalışıyorum. Fabrikada şu an 400 kişi çalışıyor. Çalıştığım fabrika Aral ailesine ait özel bir silah şirketi. Silah malzemelerinin montajını yapıyoruz. Silahı topluyoruz diyebiliriz. Fabrika içinde tüm birimlerde yoğun mobbing var ancak özellikle mavi yakalılar için durum daha kötü.
Fabrika içinde yaşadığınız sorunlar neler?
En önemli problem telefon. Normalde bizde telefon kullanmak serbestti ancak on gün kadar önce molalarda dahi kullanımını yasakladılar. Az önce insan kaynaklarından bir mesaj aldık ve sadece yemek molalarında ve fabrikanın dışında olmak üzere telefon görüşmesi yapabileceğimizi söylediler. Gerekçe olarak da güvenlik zafiyetini gösteriyorlar ancak bu bize inandırıcı gelmiyor. Ben senelerdir burada çalışıyorum ve güvenlik zafiyeti yoktu da son on günde mi yaşanmaya başladı.
Yıllık izin kullandığınız için fazla mesaiye zorlandığınızı öğrendik. İzin ve fazla mesai üzerine nasıl bir uygulama var şu an?
Yıllık izinlerimizi kullandığımız için Temmuz ayının ikinci haftasından itibaren fabrika genelindeki her işçiye 12 saat mesai zorunluluğu getirdiler. Eylül’ün 15’ine kadar da bunun bu şekilde süreceği söylendi. Ek mesai ücreti ödeniyor ödenmesine ancak bizim seçme şansımız yok, sonuçta her şey para demek değil.
Fabrika içinde çalışan işçiler bu konularda ne düşünüyor?
Fabrika içinde geleneksel bir yapı hakim olduğu için herkes boyun eğmek zorunda kalıyor. Birkaç ses çıkartan, hakkını aramak isteyen var ancak sayımız oldukça az. Herkes bir şekilde boyun eğiyor.
İşyerinizde sendika var mı?
Şu an herhangi bir sendika yok. İki sene önceye kadar sendikalaşma çabası vardı ancak bundan dolayı 100 kadar işçi işten çıkartıldı. Bu işten çıkartılmadan sonra da sendikanın S’si dahi konuşulmamaya başladı İşçiler sendikanın ne işe yaradığını dahi bilmiyor.
Son olarak eklemek istediğin birşey var mı?
Ne yapacağımı ya da ne diyeceğimi bilemiyorum. Fabrika içinde yaşanan bu kısıtlamalara ve haksızlıklara karşı birşeyler yapmak istiyorum. Özellikle mavi yakalı işçi arkadaşlarım rahat çalışma koşullarına sahip olana kadar çaba göstermek istiyorum.
