Son dönemlerde çeşitli belediyelerde işçiler hak aradıkları için cezalandırılıyorlar. Giderek artış gösteren bir işçi kıyımı ile karşı karşıyayız. Şişli Belediyesi’nde yüzlerce işçi atıldı. Kararlı duruş sergileyip direnen işçiler önce Şişli Belediyesi önünde sonra da Ankara’da CHP Genel Merkezi önünde direnişlerini sürdürüyorlar ve her gün polis şiddetine maruz kalıyorlar.
Beykoz Belediyesi’nde hak ettiklerini alamadıkları için üye oldukları sendikadan (Hizmet –İş) istifa edip başka bir sendikaya (Genel-İş) geçtikleri için 9 işçi işten atıldı. İşçiler sendika ile birlikte basın açıklaması yaptı. Sendika seçme özgürlüğü ve işe geri dönüş taleplerini dile getirdiler.
Adana Belediyesi’nde son yıllarda sayısını bilmediğimiz kadar işçi çıkarılıyor. Birkaç yıl önce Yönetim değiştiği için siyasi bir operasyona maruz kaldıklarını iddia ediyor işçiler. Sosyal medya paylaşımları ve WhatsApp durumlarında paylaştıkları kanıt olarak gösterilmiş. İşçiler tarafından statü değişikliği ve Park Bahçelere sürgünün kabul edilmesi başka nedenler. Son günlerde ise işten çıkarılan işçiler, sayının binlere vardığını söylüyorlar. Gerekçe ise bildirilmiyor. Ya toplu çıkış ya da nedensiz işten çıkarma gibi nedenler ileri sürülerek SMS ile işlerine son veriliyor.
Başka belediyelerde de işçi arkadaşlar çıkarılıyor. Çoğu sesini duyuramıyor. Taşeron Belediye İşçileri Birliği’ne ulaşabilenler bir miktar daha şanslı. Bu vesile le gündem yaratmak mümkün oluyor. Öyle görünüyor ki, belediyelerde kıyımlara devam edilecek gibi görünüyor.
Belediyelerde gelinen noktada, ücretleri aşağıda eşitleme düşüncesi hakim eğilim haline geldi. Bütçenin azlığı en genel mazeret. Genel olarak belediye işçilerini asgari ücret, yemek, yol’a sabitlemek ve personel sayısını azaltmak temel politika haline geldi. Kısacası iktisadi kıyım devam ediyor.
Çıkarılan işçilerin yerine yenilerini almama, fazla işi kalan işçilere bölüştürme prensibi çalıştırılıyor. KHK ile geçiş yapıldığında 4+4 zam oranı ile çalıştırılan işçiler daha sonra yapılan TİS’lerle bundan fazlasını alamadı. Bir de enflasyon canavarı üzerimize salınınca ücretler düştü, alım gücü iyice eridi.
Belediye işçileri hem işten atmalara, kısa vadede eriyen maaşları bir nebze de olsa telefi etmek için Ek Protokol ile iyileştirme isteme, uzun vadede gerçek kadro talep etme, yaklaşan TİS’lere hazırlanma, işyerlerinde yaşanan gündelik sıkıntıları lehine çevirme, erken emeklilik mağduriyetini bertaraf etme, ilave tediye hakkı kazanmak gibi mücadele başlıklarına sahip.
Hangi sendikadan olursa olsun, hangi partiden olursa olsun ortak sorunlar ve talepler etrafında birleşen belediye işçileri, kararlı bir mücadele ile bu sorunları çözebilecek güçtedir.
