Türkiye’de 35 milyonluk yerli işgücü ile birlikte yaklaşık 2 milyon Suriyeli işgücü ortak sömürü cenderesi içerisinde çalışmaya zorlanıyor. Çalışma izni ile sigortalı çalışan sayıları ise 91 bin 500 kadar az, bunun da neredeyse hiç denecek kadar az olan kısmı 5 bin kadın işçiden oluşuyor. Kayıtsız, uzun çalışma saatlerine en çok maruz kalanlar arasında eğitimden koparılmış Suriyeli çocuk işçiler de var.
Türkiye dünyanın 6. büyük hazır giyim ihracatçısı olma özelliğini, merdiven altı tekstil atölyelerinde kölece çalıştırılan bu Suriyeli göçmen emeğine borçlu. Patronlar kayıt dışı Suriyeli işçi çalıştırmayı daha fazla kârın yanında Türkiyeli işçiler üzerinde işsizlik tehdidi oluşturma, ücretleri aşağı çekme, sınıfı sendikasızlaştırma ve bölmenin yolu olarak kullanıyor. Siyasetçiler ise ekonomik krizin faturasını Suriyelilere kesmeye çalışarak toplumu germeye ve bunun üzerinden siyasi rant elde etme hedefinde.
Bu yüzden 14 Mayıs seçimlerinde yarışacak tüm düzen partilerin ortak vaadi tüm kötülüklerin sorumlusu olarak ilan ettikleri Suriyelileri süratle geri göndermek. Ancak biz işçi ve emekçiler tüm sömürü ve zulmün egemen sınıftan geldiğini, birliğimizi kurmamızın önünde en büyük engelin onlar olduğunu ve ancak bu düzeni reddederek tercihimizi sınıf mücadelesinden yana kullanırsak kazanacağımızı biliyoruz. Sınıfımızın parçası Suriyeli ve diğer tüm göçmen işçiler için kayıtlı, insanca, eşit ücrete, sağlıklı ve güvenli çalışmayı birlikte savunmaya devam edeceğiz.
