Çayırova, Şekerpınar’da bulunan Neşe Plastik fabrikasında Petrol-iş İstanbul 2’nolu şube üyesi işçiler TİS sürecinde anlaşma sağlanamayınca greve başladılar. Grevin 7. Gününde olan işçiler kararlılar ve istediklerini almadan grevi bitirmeyecekler.
Grevde olan işçilerden Fahri Yıldız ile konuştuk.
Kaç senedir Neşe Plastik’te çalışıyorsunuz?
Şubat 2003’te Neşe Plastik’te işbaşı yaptım. 20 yıldan beridir Neşe Plastik’te çalışıyorum. Şu an baktığımızda aldığımız maaş asgari ücret. Ancak 20 yıllık zaman zarfına koyarsak o zaman aldığımız ücret nereye şimdi aldığımız nereye. Şimdi enflasyon olmuş %70, biz 5 aydır %37’den alışveriş yapmaya çalışıyoruz. İş olarak memnunuz ama bize dönüşü hiç iyi değil bunun. Biz elimizden gelen bütün çalışmaları, özverileri gösteriyoruz. Ama işveren sağolsun hep bana diyip gerisini vermiyor.
Grevden önce en son TİS ne zaman imzalandı?
20 yıldır Petrol İş’e bağlıyız. En son 2020’de sözleşme yaptık. İki yılda bir oluyor. Orada da yine bir grev muhabbeti olmuştu. Orada da hüsranla geri döndük. Bir slogan vardır, “Aç da kalsak bu yoldan dönmeyeceğiz” diye.
Talepleriniz neler?
Ücretten öte biz de insan gibi yaşayalım istiyoruz. İstediğimiz rakam enflasyon+1000 liraydı. Farklar geçmedi. Son rakam olarak da %37+600lira veririm demiş. Bu da enflasyonun altında kalıyor. Bu rakam da bizi fazla tatmin etmiyor. Çoluğumuza çocuğumuza güzel bir yaşam vaadedemiyoruz.
2 sene içinde bu hayat pahalılığı arttı. Fabrikada herhangi bir iyileştirme yapılmadı mı?
Hayır, hiçbir iyileştirme olmadı. Taslağımız %37’lerdeydi o zaman ama şu an %70 oranında. Daha somut söylersek 9 lira aldığımız yağ, şeker şu an 22 lira. Yani aradaki farkı siz çözün. Biz ise 1. ayda aldığımız maaşla devam ediyoruz.
İşçiler her yerde sizin gibi direniyor, direnişler, grevler var. Görüyoruz ki bu işçilerin hakları budanıyor, ellerinden alınıyor. Sence bir işçi olarak, işçi sınıfı ne yapmalı?
İşçiler ilk olarak birlik olmalı diyoruz ama tam anlamıyla birlik olamıyoruz. Sadece işçiler değil, Türkiye’de herkesin birlik olması lazım. Memur da aynı enflasyondan zarar görüyor. Gelen zam sadece işçiye gelmiyor, herkese geliyor. Biz toplum olarak birlikte olmalıyız.
Patron ve devlet bunu görüyor. Ne yapıyor?
Görseler bu çadırın altında bekletmez bizi. Hem onun işi kalıyor hem bizim işimiz kalıyor. Demek ki kimse bizi görmüyor. TRT1’in kamerası var mesela, nasıl yukardakileri çekip haber yapıyorsa gelip bizim de burada ne durumda olduğumuzu görüp yayınlamaları lazım. Madem onlar gelip sesimizi duymuyorlar, o zaman vatandaş olarak görmüyorlar bizi, sıfır noktasındayız. Ama biz kararlıyız, direnmeye devam edeceğiz. Kazanmadan da bu yoldan dönmeyeceğiz!
