Gebze Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Flormar fabrikasında Petrol-İş Sendikası’nın yetki belgesi almasının ardından işten atılan çoğunluğu kadın 120 işçinin direnişi sürüyor. Flormar direnişinin kamuoyunda geniş bir destek görmesiyle birlikte işveren bazı çalışanlarına özel bir mesai yaptırıyor gibi gözüküyor. Flormar direnişi ile dayanışma gösteren kişi ve kurumlara tek tek e-posta ve sosyal medya üzerinden “bilgi notları” gönderen Flormar işverenenin yalanlarını ifşa etmek isteriz.
Sendikalı oldukları için işten atılan Flormar işçilerinin direnişi sürerken dayanışma da büyüyor. Flormar işvereni ise direnişle dayanışan kurum ve kişilere sosyal medya ve e-postada üzerinden yalan yanlış “bilgi notları” göndererek direnişi kırma çabası içerisinde.
BARIŞÇIL TOPLU EYLEM HAKKI
YALAN : İşçilerin 3 haftadır yapmış oldukları eylem yasadışıdır.
GERÇEK : Hem uluslararası sözleşmeler açısından hem Yargıtay’ın vermiş olduğu iştihaklar açısından işçilerin halihazırda yaptığı eylem barışçıl toplu eylem hakkıdır ve asla yasa dışı değildir.
YETKİ BELGESİ
YALAN: Petrol-İş Sendikası’nın yetkisi yok, hiç olmadı.
GERÇEK: Toplu sözleşme yetkisi iki aşamadan oluşur. Birincisi Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı sendikanını çoğunluk sayıya ulaşıp ulaşmadığı konusunda tespit yapar. Şu anda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın yapmış olduğu tespit Petrol-İş Sendikası’nın gerekli yasal sayıya ulaştığı yönünde. Sendikasızlaştırmayı ilke edinmiş olan işverenler bu tespite itiraz ederler. Flormar’da da aynı süreç yaşanmıştır. İşverenenin bahsettiği hukuki süreç budur. Bu noktada, anlatıldığı gibi hukuki süreci başlattım işyerinde de herşey güllük gülistanlık olacak gibi bir süreç yaşanmaz. İtirazın asıl amacı zaman kazanmaktır. Dava görülüne kadar işveren işçileri baskıyla yıldırarak, işten atarak, bazı işçilere rüşvet vererek sendikalı işçi sayısını azaltmak için kolları sıvar. Bunun binlerce örneği ile doludur işçilerin sendikal mücadeleleri. Flormar işvereneni de aynı strateji uygulamıştır, uygulamaktadır. Yetki belgesinin gelmesinin hemen ardından gözüne kestirdiği işçileri peyderpey işten çıkarmıştır.
YASADIŞI EYLEM
YALAN: İşçiler iş durdurma, işyerini işgal etme, üretimi durdurma vs. gibi yasadışı eylemler yaptılar.
GERÇEK: Flormar’da üretime dönük hiçbir eylem olmadı. İşveren burada hedef şaşırtmak istemekte ve yalanına kulp bulmaktadır. Esas sorulması gereken soru şudur: İşçiler hiçbir yasadışı eylem gerçekleştirmediği halde yetki belgesinin gelmesinin hemen ardından işveren önce 11 işçiyi, sonra 3 işçiyi, sonrasında geri kalan işçileri neden işten çıkarmıştır? Kavga ettiler, şiddet uyguladılar gibi yalanlar söyleyen işverene bir soru daha sormak isteriz. İşçileri baskıyla sendikadan istifaya zorlamak, içerde işçilere mobbing yapmak, Flormar’ı var eden emekçileri bir günde kapının önüne koymak şiddet değil midir?
Flormar’da yaşanan süreç ışığında işçilerin hak mücadelelerine ilişkin birkaç bilgi daha paylaşmak isteriz.
SORUN YETKİ SORUNU DEĞİL, ÖRGÜTLENME ÖZGÜRLÜĞÜNÜN ÖNÜNE GEÇİLMESİ
Bireysel sendika özgürlüğüne sahip olan işçiler yetkili/yetkisiz fark etmeden istediği sendikaya üye olabilir. Buna işveren karışamaz. Sorun sendikanın s’sini duyan işverenin işçileri işten atmasıdır. Kolektif sendika özgürlüğü ise Petrol-İş Sendikası örneğindeki gibi işkolu barajını aşmış bir sendikanın çoğunluğu sağladığı işyerlerinde toplu iş sözleşmesi yapma yetkisine sahip olmasıdır. Flormar işvereni işçileri işten atarak ve yetki itirazı ile hem bireysel hem kolektif sendika özgürlüğüne saldırmaktadır.
İşkolu barajının altında olan sendikalara üye olan işçiler, işyerinde örgütlü davranabiliyorlarsa işvereni protokol, takım sözleşmesi gibi araçlarla pazarlık masasına oturtabilir. Ayrıca işçilerin örgütlü olması için illa bir sendikaya üye olmaları da gerekmez. İşyerinde komite ve meclislerinde ortak karar alabilen ve bir arada hareket edebilen işçiler işverenle masaya oturur, haklarını söke söke alır. Sendika yalnızca örgütlenmek için bir araç ve güvencedir.
