Bursa Demirtaş Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Acarsoy Tekstil’de işçiler kötü çalışma koşullarına, mobbing’e, baskı ve düşük ücretlere karşı Öz İplik İş’te örgütlendiler. Ancak sendikalı olduğu ve sendikal faaliyet yürüttüğü için işten çıkarılan Selinay Yılmaz fabrika önünde 10 gündür tek başına tüm cesaretiyle direniyor. Direnişçi işçi Selinay Yılmaz ile direniş sürecini konuştuk.
Acarsoy Tekstil’de özellikle kadın işçilere uygulanan mobbing ve baskıların katlanılmaz boyutlarda olduğu firmada, sendikal haklarını isteyen işçiler işverene karşı örgütlendiler. İşten çıkarılan tek işçi olarak fabrika önünde siz direniyorsunuz. İşten hangi gerekçeyle çıkarıldığınızdan, direnme kararını nasıl aldığınızdan bahseder misiniz?
Ben zaten 5 buçuk aydır orada çalışıyordum, iki aydır da sendikalıydım. Sendikaya üye örgütlüyordum doğal hakkım olarak. Onun sonrasında evet, bunu bilenler vardı ama bu muhtemelen bir kişi tarafından duyuldu ve içeriye söylendi. Onun sonrasında 03-11 vardiyasına giderken personelde indirildim, ustamın bana tutanak tutturduğu söylendi. Tutanaklara karşı savunmamı yazdığımdaysa, müdürün bu şekilde kurallara uymayan birisiyle çalışmayacağını söylediler. Ama kurallara uymadığım tek şey –ki hiç kimse bu kurala uymuyor- mola saatimde yukarıdan aşağı dinlenme odasına çay indirmemdi. Kaldı ki benim yanımda olan hiç kimseye tutanak tutulmadı, bir tek bana tutuldu. Makine dağıtımı konusunda tutanak tutuldu. Hakkıma girdiler, yalan yere tutanak tuttular, onun sonrasında randımanlarımı düşük gösterdiler ama benim randımanlarım 99-98’den aşağı değildi. Hakkımı korumak için, benim başıma gelenin bir başkasının başına gelmemesi için direnme kararı aldım.
Fabrika içerisindeki arkadaşlarınız ve dışarıda sizin için süreç nasıl ilerliyor?
Dışarıda direnen olarak bir tek ben varım. Yanımda sendikadan arkadaşlarım, içeride işçi dostlarım var. Arkadaşlarım çok güzel direniyorlar, orada çok güçlü durmaya çalışıyorlar. İçerideki arkadaşlarımın üzerindeki baskı daha çok arttı, ustaların gözleri sürekli üstlerinde. Lavaboya gittiklerinde veya sigara içmeye çıktıklarında onların başlarında durup, ne yapıyorlar ne ediyorlar diye didikliyorlar. Bu şekilde devam ediyor.
Peki fabrika yönetiminden talepleriniz neler?
Benim asıl talebim hakkın, adaletin yerini bulması. Herkesin dik durması, bu davada bana yol gösterecek olanların yanımda durması ve içeriye sendikayı rahatlıkla ve güçlü bir şekilde sokabilmemiz.
Son olarak eklemek istediğiniz sözler ve kamuoyuna bir çağrınız var mı?
İlk başta Acarsoy Tekstil’deki arkadaşlarıma bir çağrım var; içeride dik durmaları, anayasal hakları olan sendika için biraz daha direnmeleri, ayakta durmaları.
Bu haksızlıklar her fabrikada yaşanıyor. Bütün işçilerin haklarını koruyup mücadele etmeleri gerekiyor.
